چند روش برای درمان جراحی دندان نیش وجود دارد
کشیدن و دور انداختن دندان نیش- در صورتی که دندان گیر کرده در لثه موقعیت بدی برای درمان ارتودنسی و هدایت آن به سمت جایگاه اصلی دارد یا علائمی نشان می دهد که خبر از ایجاد دردسر برای دندان های همسایه دارد، کشیدن آن مطرح می شود. کشیدن دندان نیش نهفته یک عمل جراحی ساده است که تحت بی حسی موضعی یا بیهوشی انجام می شود. اگر باید جای خالی دندان نیش پر شود، شاید پر کردن جای خالی با دندان مصنوعی یا بریج، پس از جراحی مد نظر قرار بگیرد.

هدایت دندان با درمان ارتودنسی – اگر بخشی از دندان در دهان نمایان است، میتوان آن را با درمان ارتودنسی همردیف  با دندانهای دیگر قوس دندانی قرار داد. تنها در صورتی این کار انجام می شود که دندان نهفته موقعیت معقولی داشته باشد و بیمار آمادگی استفاده از وسیله دهانی ثابت (براکت معمولی) به مدت حداقل دو سال را داشته باشد.
برای نمایان کردن دندان و هدایت آن به موقعیت دلخواه، یک عمل جراحی کوچک در سقف دهان انجام می شود. این درمان معمولا تحت بیهوشی عمومی صورت می گیرد. در حین عمل بخشی از لثه و استخوان زیر دندان برداشته می شود تا تاج دندان نمایان شود.
گاهی اوقات لازم است دندان های دیگری کشیده شوند تا فضای کافی برای بیرون زدن دندان نیش ایجاد شود.
جراح ممکن است دندان را پانسمان کرده و بخیه بزند. پس از دو تا سه هفته باید مراجعه کنید تا بخیه کشیده شود. پس از آن درمان ارتودنسی برای حرکت دادن دندان نیش به جایگاه اصلی، شروع می شود.

پیوند یا بازکاشت – ممکن است جراح توصیه کند دندان گیر کرده در زیر لثه، بازکاشت شود. در شرایطی این کار صورت می گیرد که موقعیت دندان به گونه ای است که نمی توان درمان ارتودنسی برای حرکت دادن آن انجام داد اما فضای کافی برای حضور آن در کنار دندان های دیگر وجود دارد. در این روش عمل جراحی انجام می شود تا دندان نیش شیری کشیده شده و سپس دندان نیش با دقت خارج می شود و در جایگاه اصلی بازکاشت می شود. دندان پیوند خورده باید به مدت دو تا سه هفته آتل شود تا درست متصل شود.
میزان موفقیت این عمل متغیر است. در صورتی که بازکاشت دندان با موفقیت همراه نباشد، نمی تواند همانند دندان های دیگر کار خود را انجام دهد بنابراین ممکن است در آینده دندانپزشک تصمیم به کشیدن آن بگیرد.